Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), hem çocukları hem de yetişkinleri etkileyen nörogelişimsel bir bozukluktur. Günlük hayatı veya gelişimi etkileyebilen sürekli dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellik halidir. DEHB genelde çocukluk çağında teşhis edilse de belirtileri ergenlik ve yetişkinlik döneminde de devam edebilir. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite herkeste aynı oranda mevcut olmayabilir, bazı durumlarda dikkat eksikliği daha yoğunken, bazı durumlarda hiperaktivite daha baskın olabilir. Bunun yanı sıra belirtiler her çocukta aynı şiddette gözlemlenmeyebilir. Mevcut belirtiler çocuğun günlük işlevselliğini azaltıyorsa bir uzmandan yardım alınması gereklidir.

Dikkat Eksikliği Belirtileri

• Oyun oynarken, ders çalışırken ya da iş yaparken dikkati sürdürmede zorluk

• Sık sık dikkatsizlikten kaynaklı hatalar yapmak

• Günlük aktivitelerde unutkanlık

• Görevleri organize edip planlamada zorluk

• Zihinsel çaba gerektiren işlerden kaçınmak

• Verilen görevleri yapmakta isteksizlik

Hiperaktivite- Dürtüsellik Belirtileri

• Sürekli elleri ve ayakları kıpırdatmak

• Sıra, oturma gibi bekleme gerektiren durumlarda yerinde duramama

• Aşırı konuşma ve sessiz kalmakta zorlanma

• Dürtüsellikten ötürü yapılan işin sonuçlarını düşünmeden davranma

  
  

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktiviteye Neden Kaynaklanabilir

DEHB oluşumunda çevresel, genetik ve nörolojik faktörler rol oynamaktadır. Çocuğun erken yaştan itibaren çok fazla uyarana maruz kalması (televizyon, telefon gibi) güçlü bir risk faktörüdür. Ayrıca erken doğum, hamilelik esnasında tütün ve alkol kullanımı gibi unsurlar DEHB oluşumunda rol oynar.

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Tedavisi

DEHB tedavisi genellikle davranışsal müdahaleler, psikoeğitimler ve bazı durumlarda ilaç takviyesi ile gerçekleştirilmektedir. Özellikle aileye verilen psikoeğitimler ve ailenin davranışları bu süreçte çok önemlidir. Aile DEHB hakkında bilgi sahibi olmalı, çocuğa karşı faydalı tutum ve davranışlar göstermelidir. Aileye ek olarak; çocuğun öğretmeni ile düzenli olarak iletişim halinde olunması ve öğretmenin psikoeğitim verilerek çocuğun durumu ve süreç hakkında bilgilendirilmesi gerekmektedir.